Content Stats & Analytics for @sajedeh.vadudi

ساجده ودودی | طرحواره درمانگر
@sajedeh.vadudi

22,508 followers

روز مطلوبی نیست عزیزم .. نامجو می خواند .. یا مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا .. بیش میازار .. مرا ... انجیر ها را خریده ام که خوش مزه ترین و خوش شکل ترین مربای جهان را بسازم .. از خنکی آب همزمان شستنِ انجیر ها خنک می شوم .. روز مطلوبی نیست عزیزم .. از جلوی آینه رد می شوم .. نگاه آتشین دارم .. هر کدام از حالت‌های جانم، در گوشه‌ای از صورتم چروکی کوچک ایجاد می‌کند. در آینه به صورت خودم چشم می‌دوزم و چروک‌ها را از هم تفکیک می‌کنم: چروک‌های خنده، چروک‌های اندوه، چروک‌های عصبانیت. مثل «کالبدشکافی» دقیق، مثل «جغرافی»‌دانی خستگی‌ناپذیر، در آینه ی چروک‌هایم «تاریخ» شخصی‌ام را بازمی‌خوانم. آناتومیِ امید و اندوه.. امروز روز مطلوبی نیست عزیزم .. چشم باز کردم و دیدم «بلی‌گویی»هایم کمتر و «نه‌گفتن‌»‌هایم بیشتر شده‌اند؛ نه‌ به‌خاطر عُجب یا دور نگه داشتن خودم از دیگران و گروه‌ها؛ بلکه به‌خاطر آن نگاه بالغانه‌ نسبت به قصور گذشته‌ای که پشتِ سر گذاشته‌ام و باورِ این‌که آدمیزاد همه‌چیزش محدود است؛ توان جسمی‌اش، روحی‌اش، توان عاطفی‌اش، سن‌وسال جوانی‌اش، زمانش و حتی کالبد جسمانی‌اش... چشم باز کردم و دیدم باید با آدم‌های کمتری معاشرت کنم، تنها به یک پیشنهاد کاری که انگار مناسب قدوقواره‌های ذهنی‌ من است پاسخ مثبت بدهم، بیشتر خانه بمانم، زیادتر بخوانم، کمتر جلوی چشم باشم، خلوت‌هایم را مدت‌دارتر کنم، نخواهم خودم را محض اجتماعی‌شدن به گروه خاصی سنجاق کنم (چه‌بسا بپذیرم که به هیچ گروهی هم تعلق ندارم و ارتش یک‌ نفره‌ام) و بپذیرم پذیرفته و تحسین‌شدن توسط دستهٔ کثیری از آدم‌ها، آن‌قدر هم منطقی نیست. این طور بود که تردید افتاده به جانم را تسلی می دهم .. راستش خیلی هم موفق نیستم .. بیش از هر زمان دیگری مردد شده ام .. نکند هر آنچه تا به حال کردم اشتباه بوده .. از هیولای اندوه پناه می برم، به دلخوشی‌های کوچکِ در دسترس... به مربای انجیر .. پناه می‌برم به یک فنجان نوشیدنیِ داغ، یک کارِ کوچکِ عقب‌افتاده‌ی قابل انجام، یک دلگرمیِ عزیز.. پناه می‌برم به هم‌بازی یک کودک شدن، به دوست پناه می‌برم به موسیقی.. به ورزشِ سخت.. بیش از همه این ها پناه می‌ خواهم به آغوش یار، آخرین سنگر، در هجوم سپاه اندوه، وقتی که هیچ دفاعی به جز پناه گرفتن نیست... پ.ن: تکرار کردن بعضی چیزها، تکرار نیست. کشف دوباره است. نگاه کردن در ایینه و دیدن دوباره ی جهان است... آغوش از آن تکرارهاست که اگر به موقع اش را دارید خوشا به حالتان .. #دِلَم_نوشت #ساجده_ودودی